Βέργης, Άνθης

(Πετροχώρι Αιτωλοακαρνανίας 1919 –). Φιλολογικό ψευδώνυμο του λογοτέχνη Κώστα Χρ. Δημητρίου. Σταδιοδρόμησε ως διευθυντής στη γενική γραμματεία Τύπου, ενώ υπήρξε επίσης τακτικός συνεργάτης στο Εθνικό Ίδρυμα Ραδιοφωνίας (1950-60). Εξέδωσε την εφημερίδα Ρουμελιώτικο Μέλλον και είναι μέλος της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών. Έλαβε μέρος στην Εθνική Αντίσταση και στη Μάχη της Κρήτης, συνελήφθη δε αιχμάλωτος από τους Γερμανούς και βασανίστηκε σε στρατόπεδο συγκέντρωσης. Στα γράμματα παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το 1940 με τη δημοσίευση διηγήματός του στο περιοδικό Νεοελληνική Λογοτεχνία. Ασχολήθηκε ιδιαίτερα με το διήγημα. Έργα του: Χαλασμός της Αιτωλίας (1948), Πρώτες οπώρες (1950), Η άδικη κατάρα (1955), Οργή Θεού (1963), Όταν θερίζαμε στα σκοτάδια (1971), Ο μεγάλος χειμώνας (1973), Η ανάσα της γης (1975), Ερημιά (1978), Με το φως της νύχτας (1980), Κοντά στις ρίζες (1982), Χωρίς θεμέλια (1985), Πικρή σοδειά (1987), Κλειστές πόρτες (1992), Στον Κάτω κόσμο (1992), Βόρειοι Άνεμοι (1997), Καθώς γέρνει ο ήλιος (2001). Για «τις διακεκριμένες υπηρεσίες τον στην ανάπτυξη των γραμμάτων…» έλαβε τιμητική σύνταξη από το υπουργείο Πολιτισμού.